Remont mieszkania zrób to sam 2025 – Oszczędź i zyskaj

Zastanawialiście się kiedyś, jakby to było, gdyby ściany Waszego mieszkania opowiadały nową historię, napisaną Waszymi rękami? Remont mieszkania zrób to sam to nie tylko oszczędność, ale przede wszystkim głęboko satysfakcjonujące przekształcenie swojej przestrzeni własnymi siłami. To śmiałe przedsięwzięcie, które pozwala na pełną kontrolę nad każdym szczegółem i dodaje nieocenione poczucie spełnienia. Zanurzmy się w świat możliwości, jakie daje samodzielna metamorfoza – to wyzwanie, które z odpowiednią wiedzą stanie się prawdziwą, pasjonującą przygodą.

Analizując liczne projekty przeprowadzane samodzielnie przez właścicieli mieszkań, obserwujemy powtarzające się wzorce dotyczące skali prac i ich efektywności. Powszechnie podejmowane są zadania o niższym stopniu złożoności technicznej, takie jak malowanie czy drobne prace wykończeniowe. Dane sugerują, że w tych obszarach możliwe są znaczące oszczędności finansowe, sięgające nawet 50% kosztów, w porównaniu do zatrudnienia profesjonalnych ekip.

Jednakże, te same analizy wskazują na istotne wyzwania, z którymi mierzą się osoby wykonujące remont bez wsparcia specjalistów. Należą do nich przede wszystkim niedoszacowanie czasu potrzebnego na wykonanie prac, konieczność nabycia specjalistycznych narzędzi, a także pojawienie się nieprzewidzianych problemów technicznych (np. wilgoć pod farbą, uszkodzone instalacje). Satysfakcja z osiągniętego efektu jest wysoka, pod warunkiem realistycznego podejścia do własnych umiejętności i ograniczeń, zwłaszcza przy bardziej złożonych zadaniach, takich jak elektryka czy prace wodno-kanalizacyjne.

Te obserwacje jasno pokazują, że kluczem do udanego remontu na własną rękę jest nie tylko chęć, ale przede wszystkim rzetelna wiedza, dobre planowanie i gotowość na naukę. Nawet proste zadania wymagają odpowiedniego przygotowania i świadomości potencjalnych trudności. Nie chodzi o to, aby od razu podejmować się kładzenia płytek w całej łazience, jeśli nigdy wcześniej tego nie robiliśmy. Zaczynanie od mniejszych projektów, jak odmalowanie jednego pokoju, pozwala zdobyć doświadczenie, ocenić własne tempo pracy i zbudować pewność siebie do przyszłych, ambitniejszych wyzwań. Ta stopniowa progresja jest często najlepszą drogą do opanowania sztuki DIY. Pamiętajmy też o odpowiedniej kolejności prac – "robota" malarska przed układaniem podłogi, a nie odwrotnie, bo nabawimy się frustracji i dodatkowej pracy.

Jak zaplanować budżet na remont zrób to sam

Podejście do budżetowania samodzielnego remontu wymaga zdroworozsądkowego myślenia i bycia przygotowanym na różne scenariusze. To jak stawanie okoniem do wiatru, jeśli nie masz solidnego planu finansowego – szybko zostaniesz zmieciony przez niespodziewane koszty. Realne szacowanie wydatków jest absolutnie kluczowe do sukcesu.

Pierwszym krokiem jest szczegółowy zakres prac. Nie wystarczy powiedzieć "chcę odmalować pokój". Trzeba wiedzieć, czy ściany wymagają gruntowania, gipsowania, ilu warstw farby potrzebujesz, a może też chcesz zmienić listwy przypodłogowe lub gniazdka elektryczne. Każdy, nawet najmniejszy element wpływa na ostateczny koszt materiałów.

Kolejnym elementem jest kosztorys materiałów. To tu zaczyna się prawdziwa matematyka DIY. Trzeba dokładnie zmierzyć powierzchnie: ściany (długość x wysokość, odejmując okna i drzwi), podłogi (długość x szerokość). Producenci farb podają wydajność (np. 10-14 m²/litr na jedną warstwę). Panelom dodaje się zwykle 5-10% na docinanie i straty, płytkom ceramicznym nawet 10-15%, zwłaszcza przy skomplikowanych kształtach pomieszczenia. Metr kwadratowy paneli laminowanych może kosztować od 30 zł do 80 zł, dobrej farby od 20 zł do 50 zł za litr, a tynk strukturalny od 50 zł do 150 zł za opakowanie wystarczające na kilka metrów kwadratowych.

Nie można zapomnieć o materiałach pomocniczych: grunty, gładzie gipsowe, taśmy malarskie (np. rolka 50m taśmy papierowej 50mm to koszt ok. 8-15 zł), folie ochronne (np. rolka 4x5m to ok. 5-10 zł), papier ścierny (opakowanie arkuszy o różnej gradacji, np. 80, 120, 180 to koszt ok. 10-20 zł). Drobne rzeczy sumują się szybko i potrafią boleśnie zetrzeć planowany budżet na proszek.

Narzucić trzeba sobie dyscyplinę przy zakupach. Czasami atrakcyjna oferta na "niezbędne" narzędzie kusi, choć przyda się tylko raz. Warto rozważyć wypożyczenie sprzętu, np. wiertarki udarowej do wiercenia w betonie (koszt wynajmu na dobę to często 30-60 zł) czy szlifierki do gipsu z odkurzaczem (nawet 80-150 zł/dobę). Kupno ma sens, gdy planujemy używać narzędzia regularnie w przyszłości lub koszt wynajmu przekracza połowę ceny zakupu prostszego modelu.

Absolutnie konieczne jest uwzględnienie w budżecie pozycji "niespodziewane koszty". To święta krowa każdego remontu bez ekipy. Odkryta pleśń za tapetą, krzywa ściana wymagająca więcej gładzi, uszkodzona rura za płytkami, potrzeba dodatkowej kostki brukowej na podjeździe - to wszystko może się zdarzyć i zrujnować pieczołowicie ułożony plan. Eksperci zalecają, aby zarezerwować na ten cel co najmniej 15-20% całkowitego budżetu. Lepiej mieć ten bufor i go nie wykorzystać, niż stanąć w połowie prac z pustą kieszenią.

Warto tworzyć listę zakupów i trzymać się jej podczas wizyt w sklepach. Spontaniczne decyzje, choć czasem kuszące (np. "o, ta tapeta jest piękna, a miała być farba!"), są wrogami budżetu. Porównywanie cen w różnych miejscach, szukanie promocji, kupowanie materiałów w większych opakowaniach (farba w 5l, a nie 1l puszkach, jeśli jest potrzebna w większej ilości) może przynieść realne oszczędności. Panele podłogowe w cenie promocyjnej za 35 zł/m² vs. regularna cena 50 zł/m² na powierzchni 20m² to 300 zł różnicy – już coś!

Systematyczne zapisywanie wszystkich wydatków to kolejny klucz do kontroli budżetu. Prosta tabela w arkuszu kalkulacyjnym lub nawet zeszyt pozwolą na bieżąco monitorować, czy nie przekraczamy planu. Widzimy wtedy czarno na białym, gdzie uciekają pieniądze. Analiza tych danych pozwala też lepiej planować przyszłe remonty, bo wiemy, ile realnie kosztowały poszczególne etapy.

Często popełnianym błędem jest skupienie się tylko na kosztach podstawowych materiałów wykończeniowych. Zapominamy o takich pozycjach jak nowe pędzle, wałki (rolka malarska to koszt 10-30 zł w zależności od jakości i wielkości, uchwyt ok. 15-40 zł), wiadra, kuwety na farbę (ok. 5-10 zł), nożyki do tapet, zapasowe ostrza, czy nawet worki na śmieci budowlane. To małe kwoty, ale pomnożone przez ilość potrzebnych sztuk w skali całego mieszkania robią zauważalną dziurę w portfelu.

Planowanie budżetu obejmuje także rozważenie, czy pewnych prac nie lepiej powierzyć fachowcom, nawet jeśli pierwotnie miał być to w pełni samodzielny remont. Jeśli instalacja elektryczna wymaga zmian lub prace hydrauliczne wykraczają poza wymianę baterii, błąd może być bardzo kosztowny lub wręcz niebezpieczny. Czasami opłaca się zlecić fachowcowi tylko fragment prac (np. układanie płytek pod prysznicem, skomplikowane gipsowanie łuków), a resztę zrobić samemu. To hybrydowe podejście często jest optymalne pod względem kosztów i jakości końcowego efektu.

Podsumowując planowanie budżetu – stwórz szczegółowy zakres, zrób dokładne pomiary, oszacuj ilości materiałów dodając zapas, uwzględnij koszty narzędzi i materiałów pomocniczych, a obowiązkowo dodaj 15-20% na nieprzewidziane wydatki. Bądź realistyczny co do swoich umiejętności i czasu. To fundament finansowy, na którym zbudujesz swój udany DIY projekt.

Niezbędne narzędzia i materiały do remontu zrób to sam

Wyobraź sobie, że wchodzisz do lasu, chcąc zbudować szałas, a masz tylko łyżeczkę. Taka mniej więcej jest sytuacja, gdy zabierasz się za remont mieszkania we własnym zakresie bez odpowiedniego sprzętu i materiałów. Lista niezbędnych rzeczy zależy od zakresu prac, ale jest pewien rdzeń, który przyda się zawsze.

Fundamentem każdej skrzynki narzędziowej DIY entuzjasty powinien być zestaw podstawowych narzędzi ręcznych: młotek o średniej wadze (ok. 500g), komplet śrubokrętów płaskich i krzyżakowych w kilku rozmiarach, miara zwijana (minimum 5 metrów, najlepiej 8-10m dla większej swobody), poziomica (najlepiej 60-80cm, a do mniejszych prac mała 30cm lub nawet torpedowa), nożyk tapicerski z zapasem ostrzy, klucz francuski lub zestaw kluczy nastawnych. Te proste, ale niezastąpione narzędzia stanowią kręgosłup większości zadań.

Nieodzowna jest również wiertarka. Na początek wystarczy dobra wiertarka udarowa, która pozwoli na wiercenie w większości materiałów budowlanych, od cegły po beton (np. wiertarka o mocy 700-1000W). Przydadzą się różne wiertła: do drewna, metalu, a przede wszystkim do betonu (z wiertłem o średnicy 6mm, 8mm, 10mm zamocujesz większość półek, karniszy czy obrazów). Jeśli planujesz więcej prac w betonie, rozważ młotowiertarkę SDS+.

Do prac wykończeniowych, zwłaszcza przy ścianach i podłogach, przydadzą się: szpachelki w różnych rozmiarach (np. wąska 2-3cm do małych ubytków i szersza 10-15cm do większych powierzchni), paca do gładzi, wiadra (kilka o pojemności 10-20l), kuweta malarska, wałki malarskie z kijem teleskopowym, pędzle o różnej szerokości (od 2cm do 10cm) do odcinania kolorów i malowania detali. Rodzaj włosia wałka dobiera się do farby i podłoża – wałki z mikrofibry do gładkich ścian i farb lateksowych, z runa do farb olejnych i gładkich powierzchni, a z dłuższym włosiem do ścian strukturalnych.

Materiałów potrzebujemy wprost proporcjonalnie do zaplanowanych prac. Do malowania: grunt głęboko penetrujący (1l na ok. 10m²), gładź szpachlowa (gotowa masa w wiaderku lub proszek do mieszania - np. worek 20kg suchej gładzi wystarczy na 10-20m² ściany, zależnie od grubości warstwy), papier ścierny o odpowiedniej gradacji, farba nawierzchniowa (wcześniej wspomniana wydajność), taśma malarska, folia ochronna. Farba akrylowa schnie zazwyczaj 2-4 godziny między warstwami, lateksowa 1-3 godziny – planuj przerwy.

Przy pracach podłogowych z panelami laminowanymi potrzebujesz: podkład pod panele (np. mata kwarcowa o grubości 3-5mm, koszt ok. 15-30 zł/m²), klinkery dylatacyjne (ograniczniki do utrzymania szczeliny przy ścianach, np. 10-15mm szerokości), taśma paroizolacyjna, piła (wyrzynarka z brzeszczotem do paneli lub specjalna gilotyna do paneli - ta druga daje mniej pyłu), młotek, klocek do dobijania paneli i ściągacz parkietowy, ochraniacze na kolana (bezcenne!).

Jeśli na warsztat bierzesz układanie płytek, lista jest dłuższa: klej do płytek (dobrany do rodzaju płytek i podłoża - np. C1 lub C2, worek 25kg kleju wystarczy na 5-8m²), fuga (kolorowa spoina, worek 2-5kg, ilość zależna od szerokości i głębokości spoiny), grunt (jeśli podłoże pylące lub chłonne), paca zębata do rozprowadzania kleju (rozmiar zęba dobierz do wielkości płytki: 6mm dla małych, 8-10mm dla średnich, 12-15mm dla dużych), gumowa paca do fugowania, gąbka do mycia płytek, wiadro do fugi, nożyk do glazury (ręczny lub elektryczna piła wodna do precyzyjnych cięć), krzyżyki lub kliny do zachowania równej spoiny (różne rozmiary, np. 2mm, 3mm), poziomica, miara, ołówek. Upewnij się, że masz też wiertarkę z mieszadłem do zaprawy klejowej i fugi.

Elementem, o którym często zapominamy, a który jest kluczowy, są środki ochrony osobistej. Pył gipsowy, farby, cięcie drewna czy płytek generują zanieczyszczenia, które szkodzą. Minimum to: okulary ochronne (szczególnie przy wierceniu czy cięciu), rękawice ochronne (różne rodzaje: cienkie nitrylowe do malowania, grubsze gumowe do klejów, skórzane do pracy z drewnem), maseczka przeciwpyłowa (FFP1 lub FFP2, przy szlifowaniu gładzi koniecznie FFP3!). Brak tych prostych rzeczy to proszenie się o kłopoty zdrowotne.

Lista narzędzi i materiałów do samodzielnego remontu może początkowo przytłoczyć, ale patrząc na nią zadaniowo, staje się bardziej przyswajalna. Skompletowanie nawet podstawowego zestawu to inwestycja, która zwróci się przy kolejnych pracach. Dobrze dobrany i zadbany sprzęt nie tylko ułatwia pracę, ale i skraca jej czas oraz wpływa na jakość końcowego efektu. Wybierając narzędzia, nie musisz od razu celować w najdroższe profesjonalne modele. Na początek wystarczą solidne narzędzia ze średniej półki, renomowanych firm oferujących dobry stosunek jakości do ceny.

Przygotowanie mieszkania do samodzielnych prac remontowych

Ignorowanie etapu przygotowawczego przed remontem DIY to jak start w maratonie bez wcześniejszych treningów. Możesz zacząć, ale szybko napotkasz przeszkody, które utrudnią, spowolnią, a nawet uniemożliwią sprawne ukończenie zadania. Prawidłowe zabezpieczenie i przygotowanie przestrzeni to połowa sukcesu, a nie przesada czy strata czasu.

Pierwsze, co trzeba zrobić, to opróżnić pomieszczenie z mebli. Mniejsze sztuki można wynieść do innego pokoju, na korytarz, do piwnicy lub na balkon. Duże meble, które zostają w pomieszczeniu, muszą być zgrupowane na środku i dokładnie okryte grubą folią malarską. Folię warto przymocować taśmą malarską do mebli i do podłogi, tworząc szczelną "bańkę" ochronną przed pyłem i farbą. Standardowa grubość folii do okrywania to 0.03-0.05mm.

Podłoga to kolejna powierzchnia wymagająca solidnej ochrony. W zależności od rodzaju podłogi i zakresu prac, można użyć różnych materiałów. Płytki czy panele można przykryć grubą folią malarską lub, co lepsze przy intensywnych pracach (np. z gipsem), tekturą falistą dostępną w rolkach. Tektura lepiej chroni przed uderzeniami i przesiąkaniem płynów. Brzegi tektury lub folii powinny być solidnie sklejone taśmą malarską, aby pył nie przedostawał się pod spód. Metr kwadratowy tektury to koszt ok. 2-4 zł, a rolka folii na pokój to ok. 5-15 zł.

Kwestia, o której wspomniane było już w danych źródłowych, to zabezpieczenie okien podczas remontu. To krytyczny krok, ponieważ farba, gips czy klej mogą trwale uszkodzić ramy i szyby. Ramy okienne, zwłaszcza PCV, najlepiej okleić precyzyjnie taśmą malarską (np. o szerokości 25mm, która jest elastyczna i dobrze przylega do narożników). Szyby okleja się taśmą na obwodzie, a następnie całość zasłania folią malarską, przyklejając ją taśmą do oklejonych ram. Przy pracach generujących dużo pyłu, jak szlifowanie gładzi, można dodatkowo zasłonić całe okno arkuszem tektury lub grubą folią przymocowaną do ściany wokół okna.

Drzwi również wymagają uwagi. Jeśli zostają w framugach, najlepiej okleić je folią malarską i taśmą, zabezpieczając klamki i ościeżnice. Czasem łatwiej jest je po prostu zdjąć z zawiasów i przenieść w bezpieczne miejsce. Jeśli drzwi prowadzą do innego, niezamieszkanego pomieszczenia, można je jedynie solidnie uszczelnić przy podłodze i na styku ze ościeżnicą, aby zminimalizować rozprzestrzenianie pyłu. Można do tego celu użyć szerokiej, mocniejszej taśmy (np. typu "silver").

Gniazdka elektryczne, włączniki światła i inne elementy instalacji (jak zawory grzejnikowe) muszą być zabezpieczone. Najbezpieczniej jest wyłączyć prąd w odpowiednim obwodzie lub całym mieszkaniu (jeśli zakres prac tego wymaga!). Osłony gniazdek i włączników można odkręcić i schować, a sam mechanizm schować w folii lub okleić taśmą malarską, która łatwo odchodzi po zakończeniu prac. Grzejniki również należy okryć folią.

Przed rozpoczęciem właściwych prac, ściany i sufity wymagają przygotowania. Usunięcie starych tapet (co czasem bywa prawdziwą walką na śmierć i życie!) lub zmycie starych farb, zwłaszcza kredowych, jest niezbędne, aby nowy materiał dobrze przylegał. Stare, luźne tynki trzeba skuć. Ubytki, pęknięcia, dziury po kołkach (nawet małe o średnicy 6-8mm) należy oczyścić i wypełnić masą szpachlową. Po wyschnięciu gładzi, powierzchnię trzeba przeszlifować (papierem o gradacji 120-180), a następnie dokładnie odpylić. Brak odpylenia przed malowaniem lub gruntowaniem to jeden z najczęstszych błędów.

Gruntowanie powierzchni jest absolutnie kluczowe, zwłaszcza po gipsowaniu, usuwaniu tapet czy na chłonnych podłożach. Grunt wyrównuje chłonność podłoża, wzmacnia je i zapewnia lepszą przyczepność dla farb czy klejów. Niezgruntowanie może skutkować pękającą farbą, plamami, nierównym kolorem czy słabym wiązaniem kleju. Grunt nanosi się wałkiem lub pędzlem i pozostawia do wyschnięcia (czas schnięcia podany jest na opakowaniu, zazwyczaj kilka godzin).

Zaplanowanie utylizacji odpadów budowlanych to też część przygotowania. Worki na gruz (mocne, wytrzymałe, pojemność ok. 25-50 litrów, koszt ok. 1-3 zł/szt.) i pojemniki na większe odpady są niezbędne. Dowiedz się wcześniej, gdzie w Twojej okolicy można legalnie pozbyć się odpadów budowlanych, bo wyrzucanie ich do zwykłych śmietników jest zabronione i karalne. Kontener na gruz to duży koszt, ale przy większym remoncie może być konieczny.

Sumienne podejście do przygotowania mieszkania oszczędza mnóstwo czasu, nerwów i potencjalnych dodatkowych kosztów związanych z czyszczeniem trudnych do usunięcia plam czy naprawą uszkodzeń. Lepiej spędzić kilka godzin więcej na etapie przygotowawczym, niż potem frustrować się próbując uratować pobrudzoną podłogę czy zniszczone okno. To inwestycja w spokojniejszy przebieg prac i czystsze otoczenie.

Popularne prace remontowe, które zrobisz samodzielnie

Nie każdy projekt wymaga armii fachowców z batalionem sprzętu. Wiele popularnych prac remontowych doskonale wpisuje się w ideę remontu zrób to sam, dając ogromną satysfakcję z finalnego efektu i realne oszczędności. Poznajmy kilka z nich, wchodząc głębiej w detale wykonania.

Malowanie ścian to prawdopodobnie najbardziej klasyczna pozycja na liście DIY. Kiedy już powierzchnie są przygotowane – czyste, gładkie, zagruntowane – czas na kolor. Pamiętaj o dokładnym wymieszaniu farby w wiaderku. Zacznij od "odcinania", czyli malowania pędzlem w narożnikach pomieszczenia i przy krawędziach sufitu, listew czy ościeżnic – tam, gdzie wałek nie sięgnie lub grozi pobrudzeniem sąsiedniej powierzchni. Użyj do tego prostego pędzla o szerokości ok. 5-8 cm. Po pomalowaniu pasów o szerokości ok. 5-10 cm, możesz zacząć malowanie wałkiem.

Malując wałkiem, nanosi się farbę równomiernie, często zaczynając od góry ściany i schodząc w dół, stosując ruchy w kształcie litery "V" lub "W", a następnie je wyrównując prostymi ruchami góra-dół. Ważne, aby kolejne pasy nakładać na siebie "na mokro", zanim krawędź poprzedniego pociągnięcia zdąży wyschnąć – zapobiega to powstawaniu widocznych smug. Nanosi się zazwyczaj dwie warstwy farby, choć przy intensywnych kolorach lub słabej jakości farby może być potrzebna trzecia. Czas schnięcia między warstwami jest krytyczny i zazwyczaj wynosi od 1 do 4 godzin. W teorii, litr farby wystarcza na ok. 12m² na jedną warstwę, więc pokój o powierzchni 30m² podłogi (np. 4x7.5m, wysokość 2.5m = ściany ok. 57.5m²) będzie potrzebował ok. 5 litrów farby na dwie warstwy (uwzględniając okna/drzwi). Oszczędność na samej robociźnie przy malowaniu 60m² ścian to kilkaset złotych.

Układanie paneli podłogowych to kolejne popularne zadanie dla osób pracujących we własnym zakresie. Kluczem jest idealnie równe i czyste podłoże. Po ułożeniu podkładu wyrównującego i paroizolacji, pierwszą linię paneli układa się wzdłuż jednej ze ścian, zostawiając szczelinę dylatacyjną (ok. 10-15mm) przy użyciu klinów. Panele łączą się ze sobą systemem klik, co jest stosunkowo proste. Przy docinaniu końcowych fragmentów w rzędzie i elementów wokół futryn czy rur grzewczych, przyda się wyrzynarka. Po ułożeniu całości montuje się listwy przypodłogowe, które zakrywają szczelinę dylatacyjną. Standardowa listwa przypodłogowa o długości 2-2.5 metra to koszt od kilku do kilkudziesięciu złotych. Całość prac na 20m² zajmuje 1-2 dni w zależności od doświadczenia. Koszt robocizny u fachowca to często 20-40 zł/m², czyli na 20m² oszczędzasz 400-800 zł.

Wymiana okien w bloku to bardziej zaawansowany projekt DIY, ale absolutnie wykonalny dla osób z odpowiednimi narzędziami, wiedzą i... parą silnych rąk do pomocy. Proces, o którym mówią poradniki, zaczyna się od demontażu starego okna. Trzeba ostrożnie usunąć listwy przyszybowe, wyjąć szyby (uwaga: są ciężkie!), a następnie wyciąć kotwy lub wykręcić śruby mocujące starą ramę do muru. Rama jest zazwyczaj cięta na kilka kawałków, aby ułatwić jej usunięcie. Na tym etapie powstaje dużo gruzu i pyłu – solidne zabezpieczenie pomieszczenia jest kluczowe, jak wspomniano wcześniej.

Przygotowanie otworu pod nowe okno obejmuje oczyszczenie go z resztek starej pianki, tynku czy kleju. Ważne, aby otwór był czysty i suchy. Nową ramę okienną wstawia się w otwór, poziomuje ją idealnie w obu płaszczyznach (poziomica to Twój najlepszy przyjaciel na tym etapie!) przy użyciu klinów montażowych. Następnie ramę przytwierdza się do muru za pomocą kotew montażowych lub śrub. Ilość kotew/śrub jest określona w instrukcji montażu okna (zazwyczaj co 50-70 cm). Kolejnym etapem jest szczelne wypełnienie przestrzeni między ramą a murem pianką montażową (dobrą jakościowo, najlepiej niskorozprężną, która nie wypchnie ramy). Potem montuje się parapety zewnętrzne i wewnętrzne (zewnętrzny lekko spadający na zewnątrz!), uszczelnia się wszystko foliami paroizolacyjnymi i paroprzepuszczalnymi, a na koniec zakłada skrzydła okienne i reguluje je tak, aby swobodnie się otwierały i zamykały, a okno było szczelne. Oszczędność na robociźnie przy wymianie standardowego okna jednoskrzydłowego to 200-400 zł, okna dwuskrzydłowego 300-600 zł.

Montaż listew przypodłogowych po położeniu podłogi, montaż karniszy, wieszanie obrazów (użyj detektora profili lub wiertła bez udaru w celu sprawdzenia, czy nie ma przewodów!) czy instalacja prostych półek to mniejsze prace, które również stanowią część samodzielnego remontu. Wymagają podstawowych narzędzi, miary, poziomicy i wiertarki. W przypadku półek naściennych kluczowy jest dobór odpowiednich kołków rozporowych do typu ściany (cegła, beton, pustak, płyta GK). Kołki do płyt GK o średnicy 10mm potrafią utrzymać obciążenie nawet 10-20kg, jeśli są prawidłowo zainstalowane.

Nawet prace takie jak odświeżenie fug silikonowych w łazience czy kuchni są popularnymi zadaniami DIY. Stary, często zapleśniały silikon, wycina się specjalnym nożykiem (kilkanaście złotych), a powierzchnię czyści i odtłuszcza. Nowy silikon nakłada się wyciskaczem (cena kilkanaście-kilkadziesiąt złotych) i wygładza specjalnym przyrządem do fugowania lub po prostu palcem (w rękawiczce!) maczanym w płynie do naczyń. Tubka dobrego silikonu sanitarnego to koszt ok. 15-30 zł. To mała praca, ale daje dużą różnicę w estetyce i higienie.

Każda z tych prac, nawet ta prosta, wymaga dokładności, cierpliwości i przestrzegania pewnych zasad technicznych. Filmy instruktażowe, poradniki online, a także czerpanie wiedzy z doświadczeń innych majsterkowiczów są nieocenionym wsparciem. Pamiętajmy, że samodzielny remont to proces uczenia się. Pierwsze malowanie może nie być idealne, pierwszy panel może być docięty z niewielkim błędem. Kluczem jest wyciąganie wniosków i doskonalenie umiejętności z każdym kolejnym projektem. Satysfakcja z własnoręcznie odmienionej przestrzeni jest jednak warta każdego wysiłku i kilku mniejszych potknięć na początku drogi.