Jak przeprowadzić remont mieszkania: Plan krok po kroku

Rozpoczynając poszukiwania informacji o tym, jak przeprowadzić remont mieszkania, wielu z nas czuje lekkie dreszcze. Wizja metamorfozy ukochanego M na nowo potrafi porwać, ale równie często stawia przed nami góry wyzwań: kurz, chaos, niekończące się decyzje i przede wszystkim… pytanie, od czego zacząć, by proces przebiegł sprawnie i bez niepotrzebnych perturbacji? Z doświadczenia wiemy jedno: kluczem jest dokładne planowanie od A do Z, co obejmuje zakres prac, budżet, wybór wykonawców i harmonogram działań. To właśnie te solidne fundamenty pozwalają zminimalizować stres i sprawiają, że z bałaganu faktycznie rodzi się coś pięknego, a zrewitalizowane cztery kąty wynagradzają wszelkie trudy.

Analiza powyższych danych unaocznia, jak kluczowe jest zrozumienie skali planowanych działań. Proste odświeżenie polegające na zmianie koloru ścian to zupełnie inna operacja niż wymiana instalacji czy gruntowny remont łazienki wymagający kucia płytek i przenoszenia punktów wodnych. To, co na pierwszy rzut oka wydaje się drobną zmianą, może pociągnąć za sobą lawinę prac i kosztów, co jest typową pułapką „remontów kroczących”. Kiedy zaczynamy przesuwać ścianę, nagle okazuje się, że koliduje z grzejnikiem, co wymaga zmian w instalacji centralnego ogrzewania, a to z kolei może wpłynąć na podłogę czy ściany wokół.

Dlatego tak mocno podkreślamy wagę stworzenia całościowego planu przed wbiciem pierwszej łyżki w mur. Patrząc na remont holistycznie, jesteśmy w stanie przewidzieć większość takich zależności i uwzględnić je w budżecie i harmonogramie. Pozwala to uniknąć kosztownych improwizacji i zapewnia, że wszystkie elementy remontu będą spójne i wykonane w logicznej kolejności, co w efekcie prowadzi do satysfakcjonującego, długotrwałego rezultatu bez niepotrzebnych nerwów.

Budżet remontu mieszkania: Jak go zaplanować i kontrolować koszty?

Planowanie budżetu remontowego to prawdopodobnie najmniej ekscytujący, a jednocześnie najbardziej krytyczny element całego przedsięwzięcia. Bez solidnie skonstruowanego budżetu ryzykujemy, że nasze marzenie o pięknych wnętrzach szybko zamieni się w finansowy koszmar, a w połowie prac zabraknie nam środków na wykończenie.

Pierwszym krokiem jest brutalnie szczere określenie, ile pieniędzy realnie możemy i chcemy przeznaczyć na remont. Kwota ta nie powinna być "na styk". Zawsze, podkreślam, ZAWSZE, należy uwzględnić bufor na nieprzewidziane wydatki – doświadczenie uczy, że optymalnie wynosi on 15-20% całego budżetu. To właśnie w trakcie remontu wychodzą na jaw ukryte usterki, potrzebne są drobne, ale konieczne zmiany, albo po prostu natrafiamy na materiały "po prostu lepsze", które kuszą i wymagają dopłaty.

Po ustaleniu ogólnej kwoty przystępujemy do rozbicia jej na poszczególne kategorie. Typowy budżet remontowy rozkłada się mniej więcej tak: robocizna (30-50%), materiały budowlane (20-40%), materiały wykończeniowe (15-30%), transport i utylizacja odpadów (3-7%), a reszta to wspomniany bufor. Te proporcje oczywiście zależą od specyfiki remontu – jeśli wykonujemy dużo prac samodzielnie, udział robocizny drastycznie spada, ale rośnie czas, który musimy poświęcić.

Konkrety są kluczowe. Nie wystarczy zapisać "remont łazienki". Trzeba wyszczególnić: kucie płytek (koszt robocizny + utylizacja gruzu), wymiana instalacji wod-kan (materiały + robocizna punktów), przygotowanie ścian (tynki, gładzie – materiały + robocizna m²), hydroizolacja (materiały + robocizna m²), klejenie płytek (materiały + robocizna m²), montaż białego montażu (cena jednostkowa sztuk), malowanie (materiały + robocizna m²). Im dokładniejszy kosztorys materiałów (liczba płytek, litry farby, worki gipsu, rury) i robocizny (stawki ekip za konkretne prace), tym bardziej realistyczny będzie nasz budżet. Średnia cena położenia metra kwadratowego płytek waha się od 80 do 150 PLN w zależności od regionu i skomplikowania wzoru. Metr kwadratowy gładzi z materiałem to koszt ok. 40-70 PLN.

Narzędzia do kontroli kosztów są dziś dostępne na wyciągnięcie ręki – od prostych arkuszy kalkulacyjnych w Excelu czy Google Sheets, po dedykowane aplikacje mobilne do zarządzania remontem. Kluczem jest sumienne notowanie każdego wydatku, nawet drobnych zakupów. Paragon za puszkę farby gruntującej za 30 PLN czy paczkę wkrętów za 15 PLN, pomnożone przez dziesiątki takich zakupów, potrafią niezauważalnie wykopać dziurę w budżecie. Taki system notowania pozwala na bieżąco porównywać założenia z rzeczywistością i reagować, zanim będzie za późno.

Pamiętajmy też, że niektóre koszty ukrywają się pod pozornie niewinnymi wyborami. Luksusowe płytki czy designerskie baterie prysznicowe potrafią podwoić lub potroić pierwotnie zakładany wydatek na te elementy. Podobnie jest z materiałami – najtańsze produkty mogą wymagać większej ilości pracy lub być mniej trwałe, co w dłuższej perspektywie wcale nie jest oszczędnością. Przykładowo, tania farba akrylowa może wymagać trzykrotnego malowania zamiast dwukrotnego przy produkcie lepszej jakości, zużywając więcej czasu i samej farby w sumie.

Szukanie oszczędności jest naturalne, ale powinno być przemyślane. Można na przykład wybrać tańsze, ale wciąż trwałe panele podłogowe o klasie ścieralności AC4 (około 50-80 PLN/m²) zamiast drogich desek drewnianych (nawet 200-400+ PLN/m²). Można postawić na standardowe rozwiązania hydrauliczne zamiast ukrytych w ścianie systemów podtynkowych, które generują dodatkowe koszty montażu i same w sobie są droższe. Klucz leży w mądrym bilansowaniu potrzeb, możliwości i standardu wykończenia, który chcemy osiągnąć.

Nie dajmy się nabrać na "promocje", które kuszą do zakupu rzeczy, które nie są w danej chwili potrzebne – to kolejna pułapka na budżet. Płytki na zapas "bo były tanie" mogą okazać się później trudne do przechowania albo zwyczajnie zmienić się nasze plany co do konkretnego wykończenia. Podobnie z "durnostujkami, bibelotami, dodatkami" kupowanymi w ferworze remontu – często okazują się zbędne po jego zakończeniu.

Warto zrobić research przed zakupem materiałów, porównując ceny w różnych miejscach – marketach budowlanych, lokalnych składach, hurtowniach. Różnice na metrze kwadratowym czy sztuce mogą wydawać się niewielkie, ale przy większych ilościach sumują się w znaczące kwoty. Zamawiając duże partie materiałów, często można negocjować rabaty, szczególnie w hurtowniach. Pamiętajmy, że dostawa materiałów też generuje koszty, które należy uwzględnić. Duża partia płyt gipsowo-kartonowych (np. 50 sztuk o wymiarach 1.2m x 2.6m) wymaga transportu ciężarowym, którego koszt może wynosić kilkaset złotych, podczas gdy odbiór kilku paczek paneli samochodem osobowym jest z reguły darmowy.

Kontrolowanie budżetu to nie tylko monitorowanie wydatków, ale też zarządzanie procesem tak, by minimalizować ryzyko. Dokładny harmonogram prac, unikanie pośpiechu, wnikliwe czytanie umów z ekipami remontowymi – to wszystko pośrednio wpływa na koszty. Błędy w pomiarach skutkujące zamówieniem zbyt małej lub zbyt dużej ilości materiałów, niedopowiedzenia z ekipą prowadzące do konieczności przeróbek – to wszystko są dodatkowe, często nieprzewidziane wydatki. Lepiej spędzić kilka godzin na dokładnym mierzeniu i obliczeniach oraz dogadać wszystkie szczegóły z wykonawcami, niż potem ponosić koszty poprawek. Mądry budżet to fundament udanego, a przede wszystkim – zakończonego w zadowalającym stanie finansowym – remontu mieszkania.

Wybór ekipy remontowej czy remont DIY? Porównanie opcji

Dylemat "zatrudnić fachowców czy zakasać rękawy i zrobić wszystko samemu?" to jedna z pierwszych i najtrudniejszych decyzji przy planowaniu remontu mieszkania. Nie ma jednej dobrej odpowiedzi, ponieważ obie opcje mają swoje mocne i słabe strony, a wybór zależy od wielu czynników: skali prac, naszego doświadczenia, dostępnego czasu, budżetu oraz... poziomu tolerancji na stres i bałagan.

Remont DIY (Do It Yourself) kusi przede wszystkim perspektywą oszczędności finansowych. Teoretycznie, płacimy tylko za materiały. Wydaje się, że jeśli umiemy wbić gwóźdź i używać wiertarki, to poradzenie sobie z położeniem paneli czy pomalowaniem ścian to "bułka z masłem". W praktyce jednak "diabeł tkwi w szczegółach", a nawet pozornie proste zadania wymagają wiedzy, wprawy i odpowiednich narzędzi. Położenie paneli bez doświadczenia może skończyć się problemami z dopasowaniem, szczelinami czy wybrzuszaniem podłogi. Malowanie bez właściwego przygotowania podłoża i techniki prowadzi do zacieków, przebarwień i łuszczącej się farby już po kilku miesiącach. Nawet wymiana gniazdka elektrycznego, choć dla elektryka to rutyna, dla laika może być po prostu niebezpieczna.

Koszty ukryte w DIY to czas i potencjalne błędy. Remontując samodzielnie, poświęcamy godziny, dni, tygodnie, które moglibyśmy spędzić pracując (zarabiając) lub odpoczywając. Często okazuje się, że na "podłogę na weekend" schodzi cały tydzień roboczy po godzinach, co odbija się na naszym samopoczuciu i relacjach z domownikami ("remontowe stresy"). Błędy wymagają poprawek, co generuje dodatkowe koszty materiałów i ponownie – czas. Zakup lub wynajem specjalistycznych narzędzi (np. piły do płytek, profesjonalnej szlifierki do gładzi, agregatu do malowania) też wchodzi w kalkulację. Dla prostych prac jak malowanie czy montaż mebli, DIY może być sensowne, ale przy bardziej złożonych zadaniach (instalacje, tynki, specjalistyczne wykończenia) ryzyko przewyższa korzyści, chyba że naprawdę mamy złote ręce i mnóstwo wolnego czasu.

Zatrudnienie ekipy remontowej wiąże się oczywiście z wyższymi kosztami robocizny – to oczywista inwestycja finansowa. Płacimy nie tylko za pracę fizyczną, ale przede wszystkim za wiedzę, doświadczenie, profesjonalne narzędzia, szybkość i gwarancję jakości (przynajmniej w teorii). Dobra ekipa remontowa zrealizuje plan znacznie sprawniej i w krótszym czasie niż niedoświadczony majsterkowicz, co minimalizuje okres chaosu w mieszkaniu. Co więcej, profesjonaliści potrafią doradzić w kwestii technologii, materiałów czy optymalnych rozwiązań, bazując na swoim bogatym doświadczeniu. Na przykład, fachowiec od instalacji sanitarnych od razu wskaże najlepsze miejsca na podejścia wodne w łazience, biorąc pod uwagę spadek rur i przyszłe rozłożenie ceramiki, czego laik mógłby nie przewidzieć, co skutkowałoby koniecznością kosztownych przeróbek.

Wybór ekipy nie jest pozbawiony ryzyka. Na rynku działa wiele "pseudofachowców", którzy potrafią napsuć krwi i zrujnować zarówno mieszkanie, jak i portfel. Brak terminowości, niska jakość prac, dodatkowe, nieuzasadnione koszty pojawiające się w trakcie – to tylko niektóre z problemów, z którymi można się spotkać. Dlatego kluczowy jest proces selekcji. Nie zlecajmy remontu pierwszej lepszej ekipie z ogłoszenia. Warto postawić na polecenia od znajomych lub rodziny, sprawdzić opinie w internecie, a co najważniejsze – spotkać się z kilkoma ekipami, porównać oferty i poprosić o referencje z wcześniejszych realizacji. Zaufana ekipa to skarb, który oszczędzi nam wiele "zszarganych nerwów".

Co z opcją hybrydową? Czasami sensowne jest połączenie obu podejść – trudniejsze i bardziej skomplikowane prace (np. instalacje, tynki, wylewki) powierzamy specjalistom, a prostsze i mniej ryzykowne (np. malowanie po przygotowaniu ścian przez fachowca, montaż mebli, układanie paneli) wykonujemy samodzielnie. Taki model pozwala zaoszczędzić część pieniędzy na robociźnie, jednocześnie minimalizując ryzyko poważnych błędów, które mogłyby wyniknąć z braku doświadczenia w krytycznych etapach. Przykładowo, wynajęcie ekipy tylko do położenia gładzi i pomalowania sufitu może kosztować 40-60 PLN/m², podczas gdy my sami możemy zająć się ścianami po ich fachowym przygotowaniu.

Dodatkowo, można rozważyć wsparcie projektanta wnętrz. Taki specjalista nie tylko pomoże w zaplanowaniu przestrzeni i wyborze materiałów, ale często posiada własną listę sprawdzonych ekip remontowych, z którymi współpracuje. To nieoceniona pomoc, szczególnie przy większych projektach lub gdy brak nam czasu na samodzielne poszukiwania i weryfikację wykonawców. Konsultacja z projektantem to dodatkowy koszt (od kilkudziesięciu do kilkuset złotych za godzinę lub ustalona opłata za projekt), ale może zwrócić się w postaci trafniejszych wyborów, uniknięcia kosztownych błędów i... wyższej jakości wykonania dzięki rekomendowanej ekipie.

Ostateczny wybór między DIY a ekipą zależy od naszej realistycznej oceny własnych umiejętności, ilości wolnego czasu i, co tu kryć, budżetu. Nie ma wstydu w przyznaniu, że pewne prace są poza naszym zasięgiem lub że nasz czas jest po prostu cenniejszy niż potencjalne oszczędności z samodzielnego remontu. Kluczowe jest podjęcie świadomej decyzji, zważając wszystkie za i przeciw obu opcji, tak aby proces remontu mieszkania nie przerodził się w "klęskę żywiołową" i nie pozbawił nas radości z przyszłego, odświeżonego wnętrza.

Etapy przeprowadzenia remontu mieszkania: Od rozbiórki po wykończenie

Każdy remont mieszkania, niezależnie od skali, podąża zazwyczaj pewnym logicznym ciągiem etapów. Zrozumienie tej sekwencji jest absolutnie kluczowe do sprawnego planowania, tworzenia harmonogramu i minimalizowania przestojów czy kolizji między poszczególnymi pracami. Ignorowanie tego porządku to proszenie się o kłopoty, konieczność przeróbek i marnowanie pieniędzy. Zasada jest prosta: idziemy od "brudnych" i ingerujących prac do "czystych" i wykończeniowych.

Zaczynamy od planowania i przygotowania. To etap, w którym powstaje projekt (nawet jeśli to tylko szkic na kartce), budżet i harmonogram. Określamy zakres prac, wybieramy ekipę lub decydujemy się na DIY, zamawiamy pierwsze, niezbędne materiały, zabezpieczamy meble (jeśli nie są usuwane z mieszkania) lub organizujemy ich przechowywanie, powiadamiamy sąsiadów (dobry gest!). Czas trwania: od kilku dni do kilku tygodni, w zależności od skali projektu i tempa decyzyjności.

Następnie wchodzi etap rozbiórki i demontażu. To czas, kiedy lecą płytki ze ścian, zrywana jest stara podłoga, usuwane są zabudowy gipsowo-kartonowe, demontowane są stare instalacje sanitarne i elektryczne, a w niektórych przypadkach nawet wyburza się ściany działowe (oczywiście po sprawdzeniu, że nie są nośne i uzyskaniu ewentualnych zgód). To najbardziej "brudny" i głośny etap, wymagający wyniesienia i odpowiedniej utylizacji dużych ilości gruzu i odpadów remontowych. Dzień rozbiórki w łazience o powierzchni 5m² potrafi wygenerować kilkaset kilogramów gruzu i starych rur.

Po rozbiórce przychodzi czas na prace instalacyjne i konstrukcyjne. Jeśli planujemy zmiany w układzie mieszkania, teraz stawiane są nowe ściany działowe (np. z płyt GK lub pustaków) lub wzmacniane są istniejące konstrukcje. Przede wszystkim jednak, to moment na wymianę lub modernizację kluczowych instalacji: elektrycznej (kładzenie nowych kabli pod ściany, dodawanie punktów oświetleniowych i gniazdek), wodno-kanalizacyjnej (przenoszenie pionów, tworzenie nowych podejść do umywalki, prysznica, WC, pralki) oraz centralnego ogrzewania (wymiana grzejników, czasem przeróbka rozprowadzenia rur). Te prace muszą być wykonane przed jakimkolwiek wykańczaniem ścian czy podłóg, gdyż wymagają kucia i prowadzenia rur/kabli wewnątrz lub pod tynkiem. Wykonanie nowej instalacji elektrycznej w mieszkaniu 60m² to zazwyczaj 5-7 dni pracy dla elektryka, plus bruzdowanie i tynkowanie/zalewanie.

Kolejnym ważnym etapem jest przygotowanie podłoży. Obejmuje to tynkowanie lub wyrównywanie ścian i sufitów (np. płytami gipsowo-kartonowymi lub tynkami tradycyjnymi/maszynowymi), wylewanie posadzek samopoziomujących (jeśli stare podłoże wymaga wyrównania przed położeniem nowej podłogi) oraz wykonanie wylewek betonowych (w przypadku większych zmian konstrukcyjnych lub w nowych budynkach). Na tym etapie wykonuje się też gruntowanie i pierwsze warstwy szpachli na ścianach i sufitach. Pamiętajmy o odpowiednim czasie schnięcia poszczególnych warstw – np. wylewka betonowa potrzebuje nawet 1 cm na tydzień schnięcia, a posadzka samopoziomująca zazwyczaj 24-48 godzin, ale to zależy od grubości warstwy. Ignorowanie czasów schnięcia to prosta droga do problemów z wilgocią i pękających powierzchni.

Po dokładnym przygotowaniu podłoży przechodzimy do prac wykończeniowych w mokrych pomieszczeniach. Chodzi tu głównie o łazienkę i kuchnię. Na tym etapie kładziemy płytki na ścianach i podłogach, fugujemy je, wykonujemy hydroizolację w miejscach narażonych na działanie wody (okolice wanny, prysznica, umywalki) – to absolutny standard. Płytkowanie to precyzyjna praca – średnia wydajność płytkarza to 5-10 m² dziennie, w zależności od formatu płytek i skomplikowania wzoru. Jednocześnie w kuchni mogą być układane płytki na podłodze i ścianie "między szafkami".

Następnie następuje etap podłóg i finalnego przygotowania ścian. Układamy wybrany rodzaj podłogi w pozostałych pomieszczeniach – panele, deski, wykładziny. Panele laminowane o powierzchni 30m² można ułożyć w 1-2 dni przy dwóch osobach, podczas gdy montaż parkietu wymaga więcej czasu i specjalistycznej wiedzy. Jednocześnie ściany i sufity w całym mieszkaniu są ostatecznie szpachlowane, szlifowane i gruntowane, przygotowując je idealnie pod malowanie.

Przedostatni duży etap to malowanie. To moment, gdy nasze wnętrza zaczynają nabierać koloru i charakteru. Zazwyczaj wymagane są dwie warstwy farby (często poprzedzone gruntem lub farbą podkładową, zwłaszcza na nowych tynkach czy gładziach). Ważne jest zachowanie odpowiednich odstępów czasu między nakładaniem kolejnych warstw – zazwyczaj kilka godzin, zgodnie z zaleceniami producenta farby. Wydajność malowania to około 8-12 m² na godzinę dla jednej osoby przy jednokrotnym malowaniu, ale zależy to od powierzchni i jakości farby.

Finał to montaż i wykończenie. Na tym etapie instalowany jest biały montaż w łazience (WC, umywalka, wanna/prysznic, baterie), montowane są gniazdka, włączniki światła i oprawy oświetleniowe, wieszane są drzwi wewnętrzne, listwy przypodłogowe, a także montowane są meble (szczególnie te w zabudowie, np. kuchnia czy szafy wnękowe). Wykonywane są też wszelkie drobne prace typu montaż karniszy, luster, wieszaków. To moment, w którym remont staje się "widzialny" i czuć, że dobiega końca.

Całość wieńczy wielkie sprzątanie. Usunięcie pyłu, gruzu (tego pozostałego po wszystkich pracach), folii zabezpieczających, mycie okien, podłóg – to często zajmuje kilka dni i jest równie męczące co prace remontowe, ale absolutnie niezbędne, by móc w pełni cieszyć się efektem końcowym. Niektórzy zlecają sprzątanie specjalistycznym firmom, co pozwala zaoszczędzić siły na wniesienie mebli.

Przestrzeganie tej sekwencji etapów pozwala na płynny przebieg remontu, minimalizację ryzyka uszkodzeń (np. malowanie przed położeniem podłogi grozi zachlapaniem), uniknięcie marnowania materiałów i czasu. To przemyślany plan działania, który chroni nas przed chaosem i pozwala cieszyć się każdą kolejną zrealizowaną fazą metamorfozy mieszkania. Oczywiście, czasami "życie pisze własny scenariusz" i zdarzają się nieprzewidziane opóźnienia (np. opóźniona dostawa materiałów, choroba fachowca), ale posiadanie jasno określonych etapów ułatwia zarządzanie tymi wyzwaniami.

Materiały do remontu mieszkania: Jak wybierać najlepsze w dobrej cenie?

Wybór materiałów to jedno z najbardziej ekscytujących, ale i stresujących zadań podczas remontu mieszkania. Oferta na rynku jest olbrzymia, ceny wahają się w szerokich widełkach, a od jakości materiałów zależy często trwałość, estetyka i funkcjonalność naszego odświeżonego lokum. Jak w tym gąszczu znaleźć "złoty środek" – materiały wysokiej jakości w rozsądnej cenie?

Pierwszą zasadą jest to, że "nie wszystko złoto, co się świeci", a najniższa cena często idzie w parze z niską jakością. Oszczędzanie na materiałach, które mają kluczowe znaczenie dla trwałości (np. klej do płytek, tynki, grunt, rury hydrauliczne, kable elektryczne) to prosta droga do problemów i kosztownych poprawek w przyszłości. Lepiej zainwestować nieco więcej w solidne "podstawy", a szukać oszczędności w elementach mniej strategicznych lub dekoracyjnych, które można wymienić w przyszłości bez większej ingerencji w konstrukcję czy instalacje.

Przykładowo, klej do płytek klasy S1 o podwyższonej elastyczności (koszt ok. 40-60 PLN za worek 25kg) będzie lepszym wyborem na ogrzewanie podłogowe niż podstawowy klej za 20 PLN, ponieważ lepiej zniesie naprężenia termiczne. Podobnie, kupowanie najtańszych rur hydraulicznych może skutkować nieszczelnościami i przeciekami po kilku latach, podczas gdy systemy renomowanych producentów, choć droższe (różnica w cenie może wynosić 20-30% na metrze), dają większą gwarancję szczelności i trwałości na dziesięciolecia. Nie namawiamy do kupowania najdroższych opcji na rynku "na wyrost", ale do wyboru produktów o sprawdzonej jakości i odpowiednich parametrach do konkretnego zastosowania.

Porównywanie cen to absolutna podstawa. Nie poprzestawajmy na ofercie jednego marketu budowlanego. Sprawdźmy ceny w lokalnych hurtowniach, mniejszych sklepach specjalistycznych (np. tylko z płytkami, farbami, podłogami) – często oferują one lepsze ceny lub doradztwo na wyższym poziomie. Internet to potężne narzędzie do porównywania cen – ale pamiętajmy o weryfikacji kosztów dostawy, które mogą znacząco podnieść ostateczny koszt. Zamawiając dużą ilość materiałów (np. całą paletę płytek, kilkadziesiąt worków kleju), często można negocjować rabat, zwłaszcza w hurtowniach nastawionych na obsługę ekip remontowych.

Zwracajmy uwagę na parametry techniczne materiałów, a nie tylko na ich wygląd czy cenę. Farby mają klasy ścieralności i krycia – farba z wysoką klasą ścieralności (np. klasa 1 lub 2) będzie droższa (np. 100-150 PLN za 5l), ale znacznie bardziej trwała i odporna na mycie niż najtańsza farba za 40-60 PLN, która po kilku przetarciach będzie się wycierać. Panele podłogowe mają klasy ścieralności (np. AC3, AC4, AC5) – do pomieszczeń o mniejszym natężeniu ruchu (sypialnia) wystarczy AC3, ale do przedpokoju czy salonu lepiej wybrać AC4 lub AC5 (różnica w cenie m² może wynosić 10-30 PLN). Płytki ceramiczne mają klasy odporności na ścieranie (PEI) – na podłogę w intensywnie używanym miejscu potrzebujemy wyższej klasy.

Próbki materiałów to nasi sprzymierzeńcy. Przed zakupem większej ilości farby, płytek czy paneli, warto kupić niewielką ilość "na próbę". Kolor farby na małym próbniku w sklepie może wyglądać zupełnie inaczej na dużej powierzchni ściany w naszym mieszkaniu, przy innym oświetleniu. Położenie kilku płytek na ścianie przed ich ostatecznym wyborem pozwala ocenić, jak wyglądają w rzeczywistych warunkach i czy pasują do reszty. Panel podłogowy można zabrać do domu, aby sprawdzić, jak komponuje się z meblami i światłem.

Unikajmy kupowania na zapas w ogromnych ilościach "bo było tanie". Po pierwsze, generuje to problemy z przechowywaniem. Po drugie, może się okazać, że nasze plany ulegną zmianie i materiał będzie zbędny. Lepiej dokładnie obliczyć potrzebną ilość, a nawet zamówić z niewielkim zapasem (np. 5-10% płytek czy paneli, by mieć na docinki i ewentualne przyszłe uszkodzenia), niż kupić "na oko" i potem męczyć się ze zbywającymi materiałami.

Co z materiałami z drugiej ręki lub outletów? Czasami można znaleźć prawdziwe perełki – np. końcówki serii markowych płytek w znacznie niższych cenach. Warto być ostrożnym, sprawdzając dokładnie stan materiałów i upewniając się, że mamy wystarczającą ilość na całą powierzchnię (dokupienie brakującej ilości z outletu może być niemożliwe). Materiały instalacyjne czy budowlane (tynki, gładzie, kleje) lepiej kupować nowe i od sprawdzonych dostawców, by mieć pewność ich właściwości i terminu przydatności.

Decyzja o wyborze materiałów wpływa bezpośrednio na ostateczny koszt remontu mieszkania i jego jakość. Świadome podejmowanie tych decyzji, oparte na wiedzy o parametrach, porównywaniu cen i realistycznej ocenie potrzeb, pozwala stworzyć funkcjonalne, estetyczne i trwałe wnętrze, które będzie cieszyć nas przez lata, a jednocześnie nie zrujnuje naszego budżetu. To właśnie w umiejętnym żonglowaniu jakością i ceną tkwi sedno sukcesu przy wyborze materiałów do remontu.